«موسسه بینالمللی مطالعات راهبردی» در گزارشی به قلم «دینا اسفندیاری»، مینویسد: جو مثبت حول مذاکرات هستهای ماه جاری بین ایران و 5+1 در استانبول بعد از سه هفته در ملاقاتی دیگر در بغداد محک زده خواهد شد. در این مذاکرات به نظر میرسد هر دو طرف یک کمپین روابط عمومی راه انداختهاند تا اوضاع را بهتر کنند، احتمال جنگ را کاهش داده و تمایل خود برای سازش در مذاکرات آتی درخصوص برنامه هستهای بحثبرانگیز و غنیسازی اورانیم ایران نشان دهند.
*نتایج رضایتبخش در مذاکرات استانبول
«علی اکبر صالحی» وزیر امورخارجه ایران اخیراً گفته مذاکرات استانبول «نتایج رضایتبخشی برای طرفین» داشته است. وی پیشبینی کرد که «در مذاکرات بغداد انتظار پیشرفت بهتری در این زمینه میرود.»
*نیاز به مذاکره درباره جزئیات دقیق توافق
اما موفقیت مذاکرات در بغداد توان سیاسی بسیار بالایی از سو هر دو طرف را میطلبد. اولین چیز موردنیاز داشتن تمایل واقعی به مذاکره درباره جزئیات دقیقتر یک توافق است. برای نائل آمدن به این هدف، دستورکار مذاکرات باید به نگرانیهای هر دو طرف بپردازد. این در توافقات جلسات بین اتحادیه اروپا و نمایندگان ایران در هفتههای آتی مطرح خواهد شد.
*میزان آمدگی طرفین برای چشمپوشی از امتیازات خود
میزان آمادگی طرفین برای چشمپوشی از برخی مسائل مسئله را پیچیدهتر میکند. همیشه به سختی میتوان گفت که آیا طرف ایرانی مذاکرات صادق است یا فقط به دنبال وقتکشی و به تعویق انداختن مسئله است. حتی اگر آنها صادق هم باشند اغلب توانایی مذاکرهکنندگان برای هر کاری به اوضاع سیاسی داخل کشور بستگی دارد. یکی از دلایل اینکه توافق 2009 برای انصراف ایران از غنیسازی اورانیم در ازای راکتور تحقیقاتی تهران عیچگاه تحقق نیافت نیز همین امر است.
*پافشاری ایران روی موضع خود درخصوص غنیسازی
علاوه براین، برخی ایرانیها امروز اعتقاد دارند کنترل در دست آنها است و آنها در موضع بالاتری قرار دارند: هرچند تحریمها و نابسامانی اقتصادی باعث تضعیف ایران شده اما این کشور نشان داده که انعطافپذیری بسیار بالایی دارد؛ و نکته دیگر اینکه موضع ایران تغییر نکرده است: ایران از غنیسازی دست برنخواهد داشت. مسئله این است: آیا ایران فکر میکند از تعلیق غنیسازی سود خواهد برد یا از کاهش غنیسازی به سطح 3 تا 5/3 درصد.
بنابراین موفقیت هرگونه مذاکراتی به تمایل 5+1 برای پذیرش صورتی از غنیسازی توسط ایران بستگی دارد. ایرانیها همچنان مدعی هستند طبق معاهده انپیتی غنیسازی حق آنها است و بخاطر حمایت مردمی نمیتوانند از این حق عدول کنند.
*لزوم اثبات صلحآمیز بودن برنامه هستهای ایران
اما ایران همچنین مجبور است گامهایی برای اثبات صلحآمیز بودن برنامه خود و بازیابی آنچه که «هیلاری کلینتون» وزیرامورخارجه آمریکا بعنوان «اعتماد جامعه بینالملل» توصیف کرده بردارد «تاجائیکه جامعه بینالملل از دادن اجازه غنیسازی به ایران احساس خطر نکند». این میتواند شامل بستن تاسیسات نزدیک قم و بازرسیهای بیشتر از سوی آژانس بینالمللی اتمی (IAEA) باشد.
برغم موفقیت مشروط مذاکرات در استانبول و تمایل اوباما برای مذاکره با ایران، رئیسجمهور احتمالاً به لحاظ سیاسی قادر نخواهد بود امتیازات قابلتوجهی در این سال انتخاباتی کسب کند.
*امتیاز گرفتن در مقابل واگذاری امتیاز
ایران همچنین در مقابل واگذاری هرگونه امتیاز امتیازی میخواهد. رفع گام به گام تحریمها میتواند یکی از این گزینه باشد. هرچند در اصل خود را متعهد به تشویق ایران بخاطر شفاف بودن کرده اما مشخص نیست که آیا حاضر است تا اصلاح برنامه تحریمها نیز پیش برود. ایرانیها با درخواست کاهش جدولزمانی تحریمهای جدید اتحادیه اروپا و آمریکا که قرار است در تابستان جاری عملی شوند از 5+1 خواسته حسن نیت خود را نشان دهد. بااینوجود، آمریکا در پاسخ به این سوال سریعاً جواب داد: «مسئولیت عمل روی دوش ایرانیها است که جدیت خود را نشان دهند و ما قصد داریم تحریمها و فشار روی ایران را ادامه دهیم.»
منبع:خبرگزاري فارس
|
امتیاز مطلب : 7
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2